Murek

Diego

-Nie śpię.!
powiedziałem głośno.

Roberta

Nie krzycz nie jestem głucha

Diego

Myślałem, że tak ...

Roberta

To niie myśl- powiedziałam oburzona

Diego

-Było by ci to na rękę ... więc tego nie zrobię.-powiedziałem rozbawiony, patrząc na nią z góry.

Roberta

Nawet jak myślisz to ci to myslenie nie wychodzi- uśmiechnęłam się

Diego

-Och ... na pewno pani wszystko wiedząca.-drażnię się z nią.Patrze na nią z rozbawieniem.

Roberta

N apewno, napewno

Diego

-Sorry ... katarynko.Chyba Ci się płyta zacięła ...-szturcha ją lekko.-może teraz będzie lepiej.

Roberta

Nie zacięłam się idioto

Diego

-No i widzisz ... gadasz już normalnie.

Roberta

a ty ciagle gadasz nienormalnie nawet jak niby myślisz

Diego

-Jak ci się to nie podoba to możesz stąd iść ... masz dużo drug do wyboru.-chwyta ja za ramiona i obraca na wszystkie strony, aż w końcu odwrócił ja ku sobie.

Roberta

tak akurat mnie obrócił,żę spojrzałam mu prosto w oczy, trochę się speszyłam i przełknęłam głośno śline.

Diego

-Coś się stało.?-patrze na nią.

Roberta

Nie,nic- powiedziałam po cichu

Diego

Co.?-potrząsam ją lekko.-Dobra nie mów ... odprowadzić cie do pokoju.?

Roberta

nic- powiedziałam głośno- JaK CHCESZ TO MNIE ODPROWADź